زندگی من به دوبخش تقسیم می شه : موزیکال و صامت

موسیقی روی من تاثیر شدید و عمیقی داره ...و این یه کم داره خطرناک می شه... قبلا فکر می کردم با موسیقی نمی تونم خوب فکر کنم...بعد از یه مدت دیدم با موسیقی بهتر می تونم فکر کنم ...و حالا متوجه شده ام که با موسیقی یه جور فکر می کنم و بدون آن یه جور دیگه !...

اتفاقی که باعث شده نظرم تغییر کنه چی بوده ؟ ... آهنگ ها عوض شدند ؟ ... خب آره ولی دلیل اصلی اینه که سلیقه ام راجع به نوع بینشی که می خوام داشته باشم فرق کرده... با موسیقی چیزهارو ساده تر می گیرم و کمتر اینرسی دارم ...قدرت بی خیال شدن در من تقویت می شه..تحملم بالا می ره... ولی خب از این جهت خطرناکه که ممکنه در این گیرودار بی خیال چیزهایی بشم که نباید !... ولی خب حواسم رو باید جمع کنم دیگه

با موسیقی همه چیز رنگ دیگه ای می گیره... به محض اینکه موسیقی قطع می شه دوباره همه چیز زشت و غیرقابل تحمل می شه.... برای همینه که بدون موسیقی مدت زیادی نمی تونم دووم بیارم و زود دیوونه می شم ...با موسیقی هم دیوونه ام ها... ولی دیوونگیش جالب تر می شه !..... شاید مشکل روانی دارم